pəyə

is. Tövlə. <Bir şəxs:> Məmmədhəsən əmi, tez oğlanı göndər, pəyədən eşşəyi çıxartsın. . C. M.. <Şahmar> pəyəni kürüyüb çıxanda başından buğ qalxırdı. B. Bayramov.